เราเป็นคนใจแคบหรือใจกว้าง
การยิ้มไม่ต้องลงทุนอะไร นั่นคือการเริ่มต้นของมิตรภาพและความสุขง่ายๆในแต่ละวัน
ศักดิ์ศรีไม่มีอยู่จริง มันเป็นเพียงอัตตาและอีโก้ในใจของเราเท่านั้น
คนใจแคบนั้นเป็นคนที่น่าสงสาร เพราะหันไปทางไหนก็จะเจอแต่กำแพงที่เขาสร้างขึ้นมาเอง
เมื่อเจอปัญหาจะไม่เคยเจอทางออก เพราะทุกทางออกคือปัญหาของเขา
ความจริง คือสิ่งที่เราพึ่งพาได้ทุกๆครั้งที่เรามีปัญหา
คำขอโทษเป็นคำศักดิ์สิทธิ์ ที่คนทำผิดพึ่งพาได้เสมอ
คนใจกว้างนั้น จิตใจจะโล่งเปล่า เบาสบาย สงบนิ่งและร่มเย็น มีปัญหาต่างๆเข้ามา ก็เหมือนไม่มี ดังเช่นการโยนก้อนหินลงไปในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ มันก็กระเพื่อมได้เพียงเล็กน้อย
แทบไม่มีผลกระทบอะไร
เจอปัญหาอะไรเข้ามา ให้กระทบเราแค่เพียงภายนอก อย่าให้ถึงจิตใจ
ฝึกใจของเราเอง ว่าจะเป็นน้ำในแก้ว หรือ จะเป็นน้ำในมหาสมุทร
อย่างไรก็ตามในวันนี้ ถึงแม้เราเป็นน้ำในมหาสมุทรยังไม่ได้ ก็คาดหวังว่าท่านทั้งหลายจะคงยังเป็นน้ำที่ไม่เต็มแก้ว ไม่เสียทีที่เราได้เกิดมาพบกับหลักธรรมคําสอนของพระพุทธศาสนา